ഉപാസനയുടെ ദിവ്യലോകങ്ങളെ പ്രതീകവല്കരിക്കുന്നതാണ് സരസ്വതിയുടെ കൈയിലെ വീണ. ഋഗ്വേദത്തിന്റെ ശാംഖായന ആരണ്യകത്തിലുള്ള പ്രസ്താവന ഇങ്ങനെയാണ്.
'അഥേയം ദൈവീ-
വീണാ ഭവതി,
തദനുകൃതിരസൗ-
മാനുഷീവീണാ ഭവതി'
മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ തലയ്ക്ക് സമാനമാണ് വീണയുടെ ശിരോഭാഗം. അതിനൊരു പിന്വശമുണ്ട്. മനുഷ്യന് നട്ടെല്ലും. വീണയ്ക്ക് ഉദരമുണ്ട് മനുഷ്യനുള്ളതുപോലെ. മുഖവും മൂക്കും കണ്ണും ഉള്ളതുപോലെ വീണയ്ക്ക് സുഷിരങ്ങളുണ്ട്. കമ്പികള്ക്ക് സമാനമായി നട്ടെല്ലിനുള്ളിലുള്ള ഇഡ, സുഷുമ്ന, പിംഗളനാഡികളും. ശരീരത്തിലെ ഏഴു നാഡീകേന്ദ്രങ്ങള് യഥാക്രമം, സ, രി, ഗ, മ, പ, ധ, നി എന്നീ സപ്തസ്വരങ്ങളാണ്. അതായത് ഉപാസക ശരീരത്തെയും ഉപാസനയുടെ തലങ്ങളെയുമാണ് സാരസ്വതവീണ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്. സാധാരണക്കാരനായാല്പോലും ഈ രീതിയില് സരസ്വതിയെ ഉപാസിക്കുമ്പോള് അയാളില് ദൈവീവീണ പ്രവര്ത്തനമാരംഭിക്കുന്നു. അവന്റെ വാക്കുകള് ദൈവീവാക് ആയി പരിണമിക്കുന്നു. വാക്കും പ്രവൃത്തിയുമെല്ലാം സാരസ്വതസംഗീതമായി മാറുന്നു. 'അപ്രശസ്താ ഇവ സ്മസി പ്രശസ്തിമംബ നസ്കൃധി' എന്നാണ് ഋഗ്വേദത്തിലെ സരസ്വതിസ്തുതിയില് പറയുന്നത്.
അമ്മേ ശരണം.. ദേവീ ശരണം..സരസ്വതി ദേവീ ശരണം.