nanchamma

നഞ്ചിയമ്മ, പ്രകൃതി ഹൃദയത്തിലെഴുതിയ ഈണം

രു മലയാള സിനിമയുടെ തുടക്കം. രാത്രിയുടെ മധ്യയാമങ്ങള്‍. രാവിന്റെ, കാടിന്റെ ഇരുളിലൂടെ മലമ്പാത താണ്ടി ഒരു വാഹനം പോകുന്നു. ഇരുളിനെ കീറി കുതിക്കുന്ന വാഹനത്തിന്റെ പുറകിലെ സീറ്റില്‍ മദ്യലഹരിയില്‍ കിടക്കുകയാണ് നായക കഥാപാത്രം. പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ഉയരുന്ന ഗാനവീചികള്‍ക്ക് വ്യത്യസ്ത ഈണം. അത് ഉള്ളാഴങ്ങളിലെ ഏതോ തന്ത്രിയില്‍ സ്പര്‍ശിച്ച പോലെ. അനാദികാലത്തെങ്ങോ മനുഷ്യ ശരീരകോശങ്ങളിലെ ക്രോമസോമുകളില്‍ പ്രകൃതികോറിയിട്ട ഈണം. ആ ഈണം ഈ ഗാനത്താല്‍ ഉണരുകയാണ്. 'കലക്കാത്ത സന്ദനമേറാ, വെഗു വേഗ പൂത്തിരിക്കും. പൂ പറിക്കാ പോകിലാമോ, വിമേനാത്തെ പാക്കിലാമോ. (